Pariške rasprave Tome Akvinskoga

O istini. O slobodi volje. O izlaženju božanskih osoba. O zlu. Treći kvodlibetum. Toma Akvinski: Raspravljena pitanja O istini, pit. I, čl. 2: Prirodna stvar, postavljena između dva uma (Božjeg i ljudskog), naziva se ‘istinitom’ po ujednačenosti s obama: naime, po ujednačenosti s Božjim umom naziva se istinitom ukoliko ispunjava ono za što ju je Božji um odredio…; a po ujednačenosti s (ljudskim) umom stvar se naziva istinitom ukoliko je po naravi sposobna o sebi proizvesti istinitu procjenu… Prvi pak pojam istine prvotnije se nalazi u stvari negoli onaj drugi, jer je prvotniji njezin odnos spram božanskog uma. Otuda, i kad ljudski um ne bi postojao, ipak bi se stvari još uvijek nazivale istinitima u odnosu na božanski um. Ali, kad bi se zamislilo da su oba uma uklonjena, a stvari bi, što je nemoguće, ostale, pojam istine ne bi ni na koji način ostao.