Anarhija i kršćanstvo

Francuski filozof Jacques Ellul u svom djelu pokazuje da kršćanstvo i anarhija imaju više dodirnih točaka nego što se to u današnjoj kulturi priznaje. Anarhija i kršćanstvo, oslanjajući se na biblijske tekstove, pokazuje da kršćanstvo u svom odnosu prema politici potiče na nepokornost, ustrajnost na različitom mišljenju, pa čak i na odbijanje svake vlasti i svake hijerarhije. Jacques Ellul (1912-1994) bio je francuski pravnik, protestantski teolog, sociolog i anarhist. Napisao je više od četrdesetak djela različitih tematika, koje se međutim obično dijele u dvije kategorije: prva je sociološka, i tiče se ponajprije problema Tehnike. Najpoznatije djelo u toj kategoriji je Tehnika ili ulog stoljeća (La technique ou l’enjeu du siecle), objavljeno 1954. i prevedeno na mnoštvo svjetskih jezika, koje se još i danas smatra jednim od najpronicavijih analiza tehnološkog društva u svim njegovim aspektima. U drugu kategoriju spadaju djela teološke tematike, među kojima je najpoznatije Subverzija kršćanstva (La subversion du Christianisme), objavljeno 1984. Ali potonja je kategorizacija, premda korisna, suviše shematska, te, kao kod svakog značajnog mislioca, kategorije se i kod Ellula isprepliću ili stapaju. O tome svjedoči jedno od također najpoznatijih i najprevođenijih – i najkontroverznijih – njegovih djela, Anarhija i kršćanstvo (Anarchie et christianisme, ob. 1998).