Siloviti prisvajaju nebo

Roman Siloviti prisvajaju nebo (1960.) drugi je roman Flannery O’Connor. Kao i njezin prvi roman Mudra krv, te zbirke pripovjedaka Teško je naći dobra čovjeka i Sve što raste mora se sastati, i ovaj donosi snažno autoričino viđenje američkog Juga kao svijeta groteske i nasilja i još jednom teme krštenja, problematičnih proroka i spasenja. Roman govori o dekadentnoj obitelji i tri generacije muškaraca opsjednutih religioznom krivnjom koja ih tjera da se uteknu nasilju. Tu je i autoričina opsesivna tema konfliktnog odnosa između djece i odraslih, te sukob modernog i tradicionalnog svijeta, posebice u odnosu na vjerska shvaćanja i ono što po autoričinu mišljenju jest, a što nije vjera, te ironijski obrađena tema stranputice na koju fanatizam odvodi. Nakon objavljivanja roman je polučio izvrsne kritike i Flannery O’Connor donio reputaciju vrhunske autorice ozbiljne vjerske literature. Ovaj roman smatra se najboljom duljom prozom Flannery O’Connor i jednim od ključnih djela američke romaneskne tradicije, a redovito se uvrštava u popis najboljih američkih romana svih vremena.